na een hele lange pauze - Reisverslag uit Perth, Australië van Pamela Beukers - WaarBenJij.nu na een hele lange pauze - Reisverslag uit Perth, Australië van Pamela Beukers - WaarBenJij.nu

na een hele lange pauze

Door: pamela beukers

Blijf op de hoogte en volg Pamela

17 Januari 2014 | Australië, Perth

Ja het is al bijna een jaar terug dat ik wat geschreven heb en ik zit nog steeds in australie (perth). Nu Time flies when im having fun!!! Ondertussen is er natuurlijk veel gebeurd. In een vogelvlucht ik ben op vakantie geweest naar Darwin, Alice Springs en nog even langs huis. Ik ben verhuisd en ben nu single en alleen in het grote australie. Nog steeds aan het werk en het is alweer 2014.
Dus bij het begin beginnen. Ik weet niet eens meer wat mijn laatste verhaal was. Dit even op mijn computer erin typen en dan met mijn telefoon op het internet zetten. Internet heb ik alleen op mijn telefoon en niet in het huis. Dus alles gaat een beetje langzamer, maar alles kan geregeld worden ;)

Dus mijn vakantie naar Darwin en Alice Springs. Eerst een paar dagen lekker rustig aan want na het vele werken toch even uitrusten. De stad Darwin bekijken en na de eerste dag daar besloten om een tourbus kaart te nemen voor 1 dag. Voor studenten en backpackers is er een korting. Tuurlijk ik kan ondertussen zeggen dat ik in australie woon maar voor die dag en voor de korting ben ik gewoon backpacker of student. Eerst een ritje door de stad. Een heel rondje en besluiten waar we eruit gaan. Darwin Defence museum. In de bus konden we een kaartje kopen met korting uiteraard. Deze was eigenlijk voor senioren en niet voor backpackers. Maar hiermee konden we ook naar binnen. Oud gedragen dus en mank lopen. Hier komen we te weten hoe darwin is aangevallen door japan en hoe dat dan ging. Een film bekeken en in (de achtertuin) van het museum staan allemaal oude tanks en een oud kanon. Van tevoren werd er gezegd. Sommige mensen kunnen hier uren blijven en vinden het erg interessant en anderen vinden er niks aan. Nou het was leuk en goed om te zien. Maar ik hoef er niet nog een keer heen. Binnen een uur hadden we alles gezien en zaten we weer in de bus.
De stad zelf is meer een groot dorp. Als je het vergelijkt met Sydney of Melbourne zijn de gebouwen in Darwin lang niet zo hoog en is het een stuk kleiner. Dit maakt het wel een stuk makkelijker alles te vinden. De stad zelf doorgelopen en nog een leuke australische hoed gekocht. Na een paar dagen in Darwin te zijn verbleven op naar Alice Springs voor mij het ultieme punt van mijn hele reis dat ik naar australie wilde. Zien wat er voor moois op aarde ligt en er gewoon een voor een naartoe gaan.

Met de Greyhound naar Alice Springs. Een lange reis van 21 uur in een bus maar het was wel de goedkoopste manier om daar te komen. Wij hadden een goede deal met 800 dollar voor 2 personen heen en terug.
Eenmaal daar aangekomen doodmoe, maar we zijn heel aangekomen en lekker rustig even rondkijken. Een 3 daagse tour geboekt die naar Kings Canyon, The Olga’s en natuurlijk Uluru gaat. Deze tour begon 2 dagen later. Als iemand ooit naar Alice springs gaat en dit leest. Ga gelijk de tour de dag erna doen en niet blijven in Alice Springs zelf. Wij hebben 2 volle dagen ons een beetje verveel en uitgerust. Rond gekeken en naar de bios gegaan. Maar dat ik niet wat je wilt doen als je daar bent. Alice springs ligt tussen de bergen en er is 1 weg uit en 1 weg in. Lekker makkelijk. Dit kan je zien vanaf Anzac hill. Het is zeker de moeite om hier omhoog te gaan en vanaf dat punt kan je heel alice springs zien. Maar dit kan zeker op de middag dat je aankomt en dan de volgende dag door.

Nu komt natuurlijk het meest geweldige punt van heel mijn reis tot nu toe in australie. Op naar KINGS CANYON, THE OLGA’S en uiteraard ULURU. Wel vroeg opstaan en dan worden we opgehaald vanaf het hotel. Een busje met een trailer erachter en tassen in de bus. Na een uur slapen in de bus moeten we iedereen leren kennen die verder in de bus zit. Dus met speciale stiften werd er aan de voorkant van de bus op het raam geschreven. Naam, land, beste plek in australie, slechtste plek in australie, iets dat je goed kan, iets raars aan jezelf, wat is je droom 1 night stand en 3 dingen die je meeneemt op een eiland. Nou ga maar zitten vooraan de bus terwijl ik verder rij en dan mogen jullie een voor een de microfoon pakken en deze vragen beantwoorden. Dus wat is je naam, wat is de beste plek in australie waar je geweest bent, wat is de slechtste plek waar je geweest bent, iets dat je goed kan, iets wat raar is aan jezelf, wat is je droom 1 night stand en 3 dingen die je meeneemt op een onbewoond eiland. Iedereen natuurlijk zenuwachtig en niemand vind het leuk om daar voor in de bus te gaan zitten maar ik was niet de eerste of de laatste dus dan valt het ook wel mee. Daarnaast duurt het ook maar 2 minuten en dan is de volgende al weer aan de beurt.
Als tourguide van The Rock Tour hadden wij Fitzy. Werkelijk de beste tourguide ooit. Gewoon grappig alles doen en gewoon op een goede en interesante manier uitleggen. Dus uiteindelijk na 4 uur rijden in de bus zijn we dan in Kings canyon. Hier 2 flessen water op je rug in een backpack per persoon en alsof dat nog niet zwaar genoeg is een wandeling maken van 3.5 uur.
Het eerste stuk van de wandeling is het zwaarst. Een trap op met ongelijke treden en geen gewone trap die zegmaar 3 meter lang is maar een hele lange trap van ong. 20 meter in totaal. Als iedereen uiteindelijk boven is helemaal uitgeput en uitrusten. Hier krijgen we een verhaal te horen over alle planten en bomen die hier groeien. Als je Kings canyon op klimt klim je op stenen. Als je dan boven aan aankomt staan er bomen. Het duurt verschrikkelijk lang om te groeien als boom zijnde dat je bijna geen water hebt mits het regent. ( vertel jij maar eens hoe vaak het regent in de woestijn daar) en dan te groeien en blijven leven boven op een rots (berg). Dus tijdens het lopen uitkijken waar je loopt. Alle planten die hier leven hebben zich aangepast aan de natuur. De zaden van deze planten gaan alleen open als er een extreme situatie is. Anders blijven ze gewoon dicht en gebeurd er niks. Dus wat de aboriginals toen deden en de regering nu is het in brand steken van bepaalde gebieden om deze zaden en laten openen en dan komen er weer nieuwe planten en bomen in dat gebied.
Toch interessant om te weten ;) Verder lopen over de canyon en een prachtig uitzicht hebben terwijl je daar loopt en heel erg veel informatie te krijgen. Van hoe aboriginals dingen noemen tot hoe zij overleefden. Nog een klein verhaaltje. Mensen die niet oorspronkelijk australisch zijn dus eigenlijk iedereen niet aboriginal vinden aboriginals stinken. Dit is omdat zij dit niet gewend zijn. Als je in de woestijn woont en van plek naar plek reist en kan je tijdens het lopen jezelf niet wassen. Als er dan wel water is dan drink je daar uit. Dieren drinken ook uit ditzelfde water. Als je je dus in dit water gaat wassen dan wordt het water vies en kan je hier niet alleen zelf niet meer uit drinken maar ook de dieren niet meer. De dieren is het eten dus geen water geen dieren geen dieren geen eten. Simpel. Dan zouden wij natuurlijk zeggen neem een klein beetje water apart en was je daarmee. Maar dat is waterverspilling en er is hier niet veel water dus de aboriginals wasten zich niet. Dit zijn ze niet gewend dus nu de aboriginals in de stad zijn wassen ze zich nog steeds amper of niet. Logisch toch?

Dus na veel mooie verhalen verder en een lange wandeling terug in de bus. Van de 2 liter water op mijn rug is er 1 op. Deze snel aanvullen en terug in de bus. Na nog een uur rijden hout sprokkelen aan de kant van de (snel) weg. Ja je mag er snel rijden en je moet links en rechts kijken. Maar je kan er bijna zeker van zijn dat er niks aankomt. We zijn daar 20 min. Gestopt en er kwam wel 1 auto langs. Als we dat toch een in nederland hadden zouden we overal een stuk sneller zijn. Maar de afstanden zijn hier dan ook wel een stuk groter.
Heel veel hout sprokkelen en dan nog een stuk rijden. Eerst op een gewone weg van asfalt en dan oppeens gaat de muziek hard aan en gaan we de bocht om. Nu geen asfalt meer maar alleen maar struiken om ons heen en een hoop zand voor en achter ons. Uiteindelijk bij een open plek gaan we kamperen. Niet met een tent maar echt kamperen. We slapen in een Swag. Wat eigenlijk een slaapzak/matras is. Maar eerst kampvuur maken en eten. Lekker makkelijk pan op het kampvuur zetten en af en toe roeren. Vanavond eten we chilli con carne met rijst en worteltjes. Iedereen moest iets doen en aangezien Vincent Chef is, was hij de baas. Laat ik maar gewoon worteltjes gaan snijden dan hoef ik in ieder geval niet iets moeilijks te doen. Dus ik ook helpen.
Na een snelle hap en een lange dag wordt er snel uitgelegd hoe de swag werkt. ( want wij weten niet hoe je in een slaapzak kruipt) er was echt een keer iemand die er achterstevoren in kroop dus met hoofd eerst. Dat ging natuurlijk niet goed. Maar ik had ook nog een extra slaapzak. Dus slaapzak in de swag. Kussen gekocht dus die had ik ook. En dan had ik nog 2 broeken, 2 shirts en een vest aan. Sokken ook maar aangelaten voor de warmte. Overdag 25 graden, ’s nachts 0. Van de lange dag moe dus snel slapen maar naarmate het later wordt, is het ook al kouder. De maan houdt het vrij licht maar als deze eenmaal weg is zien we duizenden sterren. Nog nooit zoveel sterren gezien in 1 keer. Bijna magisch.
Uiteraard wordt ik midden in de nacht wakker niet alleen van de kou maar ik moet plassen. Helemaal donker en in de woestijn heb je natuurlijk allemaal kleine beestjes en slangen en dingo’s. mooi niet dat ik alleen ga plassen. Dus ik maak vincent wakker. Hij gaat maar met me mee. Weet nog steeds niet of hij al wakker was of dat hij echt lag te slapen maar wij samen achter een struik met een zaklamp even snel plassen. Mijn zaklamp had ik voordat we weg gingen de hele nacht aan de lader gelaten in het hotel. Maar natuurlijk halverwege stopt die zaklamp ermee. Helemaal donker achter een bosje in het midden van australie. Nee geen grap!!! Gelukkig konden we het kampvuur nog een beetje zien branden en was de weg terug snel te vinden. Eenmaal terug in mijn slaapzak kijk ik richting mn voeten. Een dingo nog geen 3 meter verder. Eigenlijk gewoon een wilde hond maar toch maar uitkijken. Na een paar minuten loopt de dingo weer verder en kan ik proberen te slapen. Klappertandend in mijn slaapzak. Amper geslapen in deze nacht maar waar dat hoort erbij.
De 2e dag op naar the olga’s oftewel Kata Tjuta. Weer een paar uur rijden maar dan als we er bijna zijn weer een prachtig uitzicht op Kata Tjuta. Gelukkig deze keer niet zo veel water op mijn rug aangezien er hier watertappunten zijn.
(weetje) Kata Tjuta is volgens de aboriginals een mannen gebied. De mannen en vrouwen hebben hun eigen gebieden waar ze wel en niet mogen komen. Als je aboriginal ben heb je geen leeftijd. Je hebt kennis en als je bepaalde dingen weet ben je zegmaar ouder. Als een aboriginal meisje met haar vader op pad is mag ze mee in kata tjuta tot ze ongeveer 5 is en bepaalde vrouwen kennis leert. Zodra ze dit begint te leren mag ze niet meer mee kata tjuta in. De mannen zullen dan hun dochters niet meer meenemen dit gebied in en laten deze bij de vrouwen. In dit gebied zijn dus verschillende planten en of dingen die aboriginal vrouwen niet mogen zijn. Nu mag ik lekker wel naar binnen aangezien ik volgens aboriginal regels zegmaar nog een baby ben. Ik weet niks van de vrouwen kennis die ik moet weten. Aangezien ik niks weet mag ik naar binnen. Stel dat ik wel iets zou weten dan zou ik niet verder mogen.
Kata Tjuta was voor mij het mooiste van deze trip. In plaats van 1 rots van uluru is, is kata tjuta meerdere rotsen. Na weer een lange wandeling en een prachtig uitzicht eenmaal boven aan de andere kant weer terug lopen richting de bus. Heel mooi om te zien. Heel veel foto’s gemaakt en het nadeel van landschap en veel lopen om hetzelfde stuk landschap heen is dat veel foto’s er hetzelfde uitkomen. Lang leve digitale camera’s waarbij je ze dus gewoon weer kan verwijderen.
Deze avond de zonsondergang bekijken bij Uluru. Avondeten daar en op de plek waar wij stonden was het prachtig. Als ik met mijn gezicht naar de rots keek was de zonsondergang aan mijn rugkant. Dit maakte de steen mooi rood en dat is de enige keer dat de steen helemaal rood is. Een prachtig gezicht en naarmate de zon verder daalt kan je de kou alweer voelen. Niet veel foto’s maken maar gewoon kijken en genieten van het moment.
Deze nacht sliepen we ook in de swag/slaapzak maar deze keer op een camping. Dus als ik midden in de nacht weer moest plassen. Kon ik gewoon naar het toiletgebouw lopen. Jeej!!!! Weer met z’n alle rond het kampvuur en na een tijdje kletsen weer slapen. Deze keer weet ik dat de kou er is dus ik ben voorbereid. 3 broeken, 4 shirts een vest, 2 paar sokken aan. Hiermee in mijn slaapzak en dan slaapzak in de swag. Moet goed komen dacht ik. Deze nacht lijkt het langer te duren voordat de maan weg is en we weer de duizenden sterren kunnen zien. Maar als de maan eenmaal weg is kunnen we daar weer van genieten. En natuurlijk moest ik midden in de nacht weer naar de wc. Dus schoenen aan en deze keer alleen richting de wc lopen. Het was maar 10 meter of zoiets dus goed te doen. Eenmaal terug besloten om mijn schoenen ook maar aan te houden in de slaapzak want ja ik had het nog steeds koud!
Vroeg op, op de 3e en laatste dag van de tour. We gaan de zonsopgang bekijken van uluru. Eerst heel erg snel douchen. Een warme douche op de camping. Heerlijk na zo een koude nacht. Na een kwartier rijden zijn we op de zelfde plek waar die die nacht ervoor waren. Maar dit keer komt de zon naast uluru op. Eerst een klein beetje en dan steeds verder wordt de helft van uluru verlicht. Mooi om te zien. Zelf vond ik de zonsondergang een stuk mooier als de zonsopgang want met zonsopgang wordt uluru niet echt felrood maar meer paars.
Na een snel ontbijt door naar uluru zelf en weer een paar mooie verhalen gehoord. We gaan om uluru heen lopen. Dit duur ook nog wel 3.5 uur voordat je er helemaal omheen bent maar het is allemaal gelijk, niet meer heuvel op heuvel af of klimmen. Een stuk beter.

Heel veel kou gevat deze trip maar het was en is de beste trip die ik gemaakt heb. Heel veel moois kunnen zien en heel veel verhalen gehoord over aboriginals en de omgeving. De weg terug naar alice spings duur weer 3 uur ofzoiets en vanaf alice springs terug naar darwin. In darwin hebben we dan nog een paar dagen voordat we terug gaan naar perth. Al met al 2 weken weg geweest. Maar de meest geweldige trip ooit gedaan!

Weer veel werken tussendoor en dan mijn snelle trip naar nederland. Nou ja snel. Het is wel eerst 44 uur onderweg zijn. Van perth naar sydney vliegen, wachten, van sydney naar taipei vliegen, wachten, van teipei naar bangkok vliegen, wachten, en dan door naar amsterdam. Na 44 uur onderweg te zijn geweest valt het wel mee hoe moe ik ben. De laatste vlucht van bangkok naar amsterdam veel geslapen en terug in nederland was ik dan. Al is het dan maar voor even. Na mijn spullen verzamelt te hebben kom ik bij de poort. Het eerste wat ik hoor is m’n vader ‘’ ja hoor daar is ze’’. Ik weet gelijk welke kant ik op moet en daar zijn mijn ouders en oma. Een knuffel en wat ben ik blij om even terug te zijn. Heel veel praten en gewoon even lekker bij m’n familie zijn. 2 weken in nederland geweest en gewoon genieten van het bij familie en vrienden zijn en weer even piano spelen. Ook nu ik weet terug ben ik australie kan dit niet. Wist niet dat ik dat zou missen. Eenmaal terug in australie en na veel gepraat met vrienden uit gemaakt met vincent. Een moeilijke beslissing waar ik in nederland 2 weken over heb zitten piekeren. Maar mijn reden naar australie was het aan mezelf denken en genieten. Dus met dat in mijn achterhoofd weer terug gegaan. In perth aangekomen om 12 uur ’s nachts en tegen de tijd dat we terug waren in huis kon ik het niet meer voor me houden. Gelijk wat ik dacht en vond tegen vincent gezegd. Ik wist in nederland al wat ik ging doen maar wilde dit niet over de telefoon of email zeggen. Dus gewacht tot ik weer terug was in perth. Uiteindelijk amper geslapen en veel gepraat. De volgende dag moest ik alweer om 4 uur beginnen met werken een avond dienst tot 10 uur.

Ondertussen zit Vincent alweer in nederland en ik zit nog steeds hier in het verre australie. Verhuist naar een huis vlakbij werk en een fiets gekocht. Nu kan ik in plaats van iedere dag de bus te nemen en 10 dollar per dat te betalen lekker fietsen naar het werk en 1 grote uitgaven is beter als 100 kleine. Het huis waar ik nu woon is oud en er moet veel aan gebeuren. Maar mijn huisgenoten zijn super gezellig en ik kan het goed met ze vinden. Daarnaast is het goedkoop en dichtbij werk dus ik heb niks te klagen.
Met mijn verjaardag ben ik uit eten gegaan met vriendinnen. Was heel erg gezellig en veel gelachen. Want ja daar gaat het om. ’s Ochtends werd ik gebeld door m’n ouders. 7 uur ’s ochtends is toch vrij vroeg want ik was eindelijk een dag vrij. Maar toch heel leuk om hun stemmen te horen. Heb je je cadeau al? Nee deze was nog niet binnen. Maar zodra het gesprek over was, was ik wakker dus ik douchen. Als ik later de keuken in kom ligt er een pakket op tafel. Kennelijk was het cadeau er al toen ik aan de telefoon was en hadden mijn huisgenoten het aangekomen. Dat kon ik natuurlijk niet weten. Maar wel het meest geweldige cadeau gehad dat je kan krijgen. Foto’s en een fotoframe voor aan de muur. Beter kan natuurlijk niet als je ver weg bent bij je ouders vandaan. Foto’s van mijn reis in australie en foto’s van familie.

Nu is het alweer 2014 en ik heb eigenlijk maar 1 goed voornemen. Genieten van het leven en ik zie wel wat er gebeurd. Sinds ik hier alleen ben is het een stuk zwaarder om hier te zijn zonder familie en aangezien iedereen veel werkt inclusief mijn vrienden was het met kerst zeker zwaar. Maar hoe langer ik hier zit hoe beter het gaat. Meer mensen ontmoeten en heel veel privacy, ook veel tijd om na te denken en te bedenken wat ik wil. Volgend kerst zeker thuis maar nog even nadenken of ik dan daar in nederland blijf of terug gaat. We zullen zien!

  • 21 Januari 2014 - 00:12

    Edwin Beukers:

    Hoi Pamela,
    Eerste stuk is leuk, maar ik moet de rest nog lezen. Mag eerst wel n week vakantie nemen om alles te lezen.
    Wel weer leuk zon verhaal.

    Groetjes en een dikke kus. Xx

  • 23 Januari 2014 - 02:59

    Pamela:

    Jeej een reactie :) Het duurde maar 2 uur om te schrijven ;) hier nu heel warm. Hele tijd tegen de 40 graden. Veel drinken en weinig doen. Xxx

  • 27 Januari 2014 - 20:05

    Miep:

    Hey Pamela.
    Wat een avonturen heb je al beleefd en ontzettend veel gezien zeg!
    Leuk om je verhaal te lezen (ik had geen twee weken rij, maar lees misschien wat sneller als je vader haha!) en te merken dat je zo enorm geniet. Dat kan ik me helemaal voorstellen hoor!
    Nienke vertelde gister nog dat Tessa (die heeft ook 1 keer mee geskied met de groep) in mei voor een half jaar ook in haar eentje naar Australie gaat. Haar precieze (reis)plannen weet ik niet, wel dat het ticket al gekocht is. Wie weet kan ze wel een keer in het restaurant gaan eten waar je werkt......

    Veel plezier verder!
    Groetjes uit Blokker van ons drietjes.
    Enne...... Wie weet lees ik volgende keer wel dat je een mooie Australische boy aan de haak hebt geslagen (of hij jou! )

  • 29 Januari 2014 - 08:38

    Pamela:

    Nou genieten zeker. Dat Tessa toen mee ging weet ik nog wel. Als ze wil mag ze me wel een email sturen met wat haar plannen zijn. Misschien heb ik nog wel tips over plaatsen. :).

    Volgende verslag volgt snel ;)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Pamela

Actief sinds 31 Aug. 2012
Verslag gelezen: 265
Totaal aantal bezoekers 7098

Voorgaande reizen:

15 September 2012 - 15 September 2013

Australie 2012/2013/2014

Landen bezocht: