Van Perth naar Geraldton
Door: Pamela Beukers
Blijf op de hoogte en volg Pamela
25 September 2014 | Australië, Perth
na 12 uur 's avonds naar het vliegveld gegaan om mijn ouders op te halen van het vliegveld. Even snel met de taxi en met z'n alle even snikken/huilen op het vliegveld. snel door naar huis om te gaan slapen. Erg warm is het niet aangezien het nu 2 uur 's nachts is.
's ochtends eerst naar mijn werk geweest om mijn kleding weg te brengen en daarna naar het reisbureau om nog een paar laatste toertjes te boeken die we samen gaan doen. Snel door om de camper op te halen en na een snelle inspectie door naar fremantle.
Ik rijdt en gelukkig gaat het allemaal al goed. Nu in het nederlands tegen mijn ouders praten is helemaal raar en af en toe weet ik gewoon een woord in het nederlands niet meer. Het begint al met curious, en nu ik het intyp weet ik weer ff niet wat dat ook al weer in het nederlands is. Het gaat lekker!! ( nieuwschierig dus het komt in me op als ik verder typ)
In fremantle een stuk gelopen en bij een cafe'tje wezen lunchen. Naar een oudere gevangenis geweest van Fremantle. in de gevangenis zijn maar 8 celle. Hier kwamen mensen die kleine dingen deden zoals dingen stelen. ze bleven dan een aantal weken en lieten ze dan weer vrij. Als ze weer vrij waren lieten ze hem/haar niet meteen gaan maar ze hadden eerst een soort borg. ze werden in de gaten gehouden en na 10 uur 's avonds mochten ze niet meer naar buiten. Om 10 uur werdt er dan ook een bel geluid en als je daarna nog buiten was dan werd je weer in die kleine gevangenis gezet en mocht je 's ochtends als het licht pas weer naar buiten.
Hier even wezen rondlopen en door naar een museum dat gratis is waar de batavia staat. Een nederlandse boot die is gezonken voor de kust van australie. Thuis snel gegeten en daarna doorgereden naar kings park. Ik had het zelf nog nooit gereden dus ik vond het al aardig knap van mezelf dat ik er zo in 1 keer heen reed. Hier van het uitzicht genoten en mn ouders hadden hun drankje meegenomen.
De volgende ochtend naar de pinnacles gereden. Ja ik begin weer met rijden en ik ben aardig gewend om aan de linker kant van de weg te rijden. Hier reden we niet doorheen maar we zijn er een heel stuk doorheen gelopen. De vorige keer had ik dit allebei gedaan en nu met m'n ouders hele gesprekken over wat je allemaal kan zien. Als we erdoorheen lopen zie ik m'n ouders overal kijken en voor mij is het niet zo nieuw als voor hen.
Als we verder rijden gaat voor het eest papa rijden. Het is een en al rechtdoor rijden dus ik kan lekker achter in slapen op de achterbank. Als ik later wakker wordt gebeurd 5 minuten later de elende.
een oververhitte moter dachten we. dus even stoppen langs de weg. en dan gaan we zo wel weer verder. maar zodra we weer verder gaan is de moter binnen een paar meter alweer oververhit. nee dit is niet goed. Gelukkig een parkeerplaats aan de kant van de weg. hier stoppen en dan toch maar de moterkap open. Na een paar minuten kijken ontdekken we dat een band van de koeling helemaal kapot is waardoor de moter helemaal niet meer koelt. nou ja dan maar de wegenwacht bellen. eerst proberen met mijn oude telefoon. zodra ik bel met mijn oude telefoon moeten ze allemaal informatie weten en dan waar zijn we? ja geen idee ergens onder geraldton? dus kaart erbij en uitzoeken. ondertussen heb ik af en toe wel bereik en af en toe niet dus mijn telefoon stopt af en toe en dan moet ik even wachten en dan 2 minuten later heb ik weer bereik. maar als ik dan terug bel naar de wegenwacht krijg ik iemand anders aan de telefoon en moet ik alles weer opnieuw uitleggen.
Na een paar keer bellen en eindelijk te weten te zijn gekomen waar we zijn, probeer ik met mijn andere telefoon te bellen. deze heeft iets beter bereik maar ook nu af en toe geen bereik. Nou ja laten we dan maar koffie maken. dus het gasstel wordt uit de auto gehaald en neergezet en aan. Het hele ding in vlam!! ja niet alleen de top waar de pan op gaat maar het hele gasstelletje. allemaal wegduiken voor de vlammen en uitkijken want misschien ontploft dat gasflesje dat erin zit wel! dus allemaal weg duiken en na even kijken nee hij onploft nog niet. dus een handdoek gepakt en die nat gemaakt. deze boven op het gasstel en hopen dat het vuur uit gaat.
Maar nee dat geluk hebben we niet. De handdoek die helemaal nat is van het water vat ook vlam. Snel proberen we het gas uit te zetten en als het vuur dan eindelijk na zeker 5 minuten uit is nog maar een keer proberen. Ja hoor de 2e keer gaat het gelukkig goed.
Ondertussen helemaal vergeten dat ik nog steeds de wegenwacht moet bellen dus ik probeer het nog maar eens met mijn andere telefoon. wat denk je! telefoon uitgevallen. Bleek later dat de batterij gewoon leeg was van mijn iphone maar de autolader deed het om een of andere reden niet. Dus geen auto, geen goed werkende telefoon en we hadden bijna een bosbrand. Ja het gaat prima hier hoor.
Na even overleggen dan maar hier slapen. dus de tent die op het dak van de camper staat uitklappen en maar gaan slapen. We stonden rond 3 uur 's middags stil toen alle ellende begon. Om half 8 lagen we in bed. Komt om 8 uur de wegenwacht aan. Nou gelukkig ze hebben ons gevonden. Nu kunnen we gaan.
Maar australiers zijn niet zo logisch dus hij heeft vanalles bij zich maar niet de band die we nodig hebben. ( en ik had het nog wel gezegd aan de telefoon zo een 5 keer) Dus hij zegt ik doe het als eerste in de ochtend.
Dus dan toch maar langs de snelweg slapen. Hier hadden we de volgende ochtend ontbijt. allemaal 1 appel en thee/koffie. Ja meer hebben we niet in de auto staan. Dus na een (uitgebreid) ontbijt wachten op de wegenwacht ( alweer)
uiteindelijk om 12 uur komt deze aan en om 12.30 kunnen we weer rijden. Na een hele lange wacht kunnen we eindelijk weer gaan. We rijden door naar Geraldton en hier nemen we een snelle duik. Het water is heerlijk en dit is dus ook gelijk onze douche.
-
31 Oktober 2014 - 23:26
Jacqueline:
alles komt weer boven, we hebben zoveel meegemaakt! was best spannend; de eerste nacht in ons campertje overnachten langs de snelweg met langsrazende vrachtwagens!! -
02 November 2014 - 16:40
Hans:
Jullie wilden toch een avontuurlijke reis nou dat werd het dan ook.
Gelukkig was je niet alleen Pamela dan wordt het toch wat minder.
groet Hans -
03 November 2014 - 07:00
Pamela:
ja want als er nou niks was gebeurd had ik niet zo heel veel interesants kunnen opschrijven. Nu is het tenminste een verhaal. Ik probeer nu een beetje alles te schrijven want dit is ondertussen al een maand terug. Tijd inhalen gaat niet zo makkelijk als je het druk hebt met leuke dingen doen. Leuk om reacties te krijgen dan weet ik een beetje wie het leest. ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley