werken, genieten, Rotto island.

Het nieuwe jaar in, 2 weken werken en dan even 2 dagen rust. Op naar Rottnest Island. Helaas wel alleen heen maar wel heerlijk een nacht in een hostel. Geen van mijn vrienden konden mee maar ach ik wil graag heen dus ik ga gewoon.

Het ticket is geboekt dus ik ’s ochtends vroeg met de bus naar de stad en daarvandaan met de trein naar freo. Een vrij snelle rit en daarna gelijk doorgelopen naar freo B shet het opstappunt van de ferry naar rotto. Eenmaal aangekomen bij het opstappunt mijn ticket aanpassen naar een officieel ticket. Daarna maar snel insmeren met zonnebrand want het wordt rond 25 graden dus opzich lekkere temperatuur vergeleken met afgelopen zaterdag. Toen was het 43 wat toch wel een beetje te warm is. Vooral als je aan het werk bent.

Eenmaal op de ferry gaat het snel. De trip naar rotto duurt ong. 20 min en daar aangekomen gelijk een fiets en snorkelset bemachtigt. Eerst maar even checken hoe ik straks incheck in het hostel. En uiteraard mijn naam staat er weer niet in. Checken in het systeem en nog een keer checken. Uiteindelijk had mevrouw gewoon mijn naam verkeerd gespeld. Waarom geef ik dan mijn paspoort als ze het toch verkeerd gaan doen. Maar ja verder geen problemen dus we gaan weer door. Op naar dag 1 van het eiland verkennen.

Op de fiets op weg naar Parker Point. Er zijn veel wegen en bijna geen auto’s. wel heel erg veel fietsers. Helaas voor mij ben ik niet zo goed in kaartlezen dus na 5 keer de verkeerde kant op gefietst te hebben op naar Parker Point waar ik wilde gaan snorkelen. Want ja dat zou de beste plek zijn. Vlak voordat ik daar aankom zie ik een stuk schip uit de oceaan komen. Een gezonken schip vlak voor de kust en aan het strand. Ik zie meerdere mensen daar snorkelen dus ik ga ook maar even kijken. Daar aangekomen snel omkleden en eenmaal in bikini snel nog een keer zonnebrand op. Beter teveel dan te weinig. Snorkel set aan en gaan!

Het water is heerlijk fris en niet te koud. Snel door lopen en flippers aan. Veel kleine vissen en eenmaal bij het schip aangekomen zijn alle vissen weg. Waarschijnlijk te veel mensen die hier komen kijken. Het schip zelf is helemaal verroest en zit onder het zeewier. Heel erg veel is er niet van te zien. Het schip zit grootendeels onder het zand of ligt er misschien wel helemaal niet. Ik kan maar een klein gedeelte zien onder water en boven water alleen het roer komt er uit. Toch mooi om te zien. Eenmaal uit het water snel even opdrogen in de zon. Maar met deze australische zon kan dat binnen 5 min. Dus daarna weer verder richting parker point.

Eenmaal daar aangekomen zie ik een lange rij boeien en daar achter is het punt waar ik naartoe moet. Ik leg mijn spullen en backpack tussen een paar stenen zodat niemand ze kan zien. Snel m’n broek en shirt uit en weer het water in. Eerst een stuk lopen door het water en dan door naar de boeien. Het water tot aan de boeien is erg ondiep en het is dat ik er niet kan staan door al het zeewier. Het is ong. 20 centimeter diep en kan het zeewier voelen over mn benen terwijl ik verder zwem. Ielk geen lekker gevoel is dat. Eenmaal bij de boeien snel hier overheen en aangekomen bij het rif. Meer zeewier en niet veel meer vissen dan wat ik al gezien had. Gelukkig is het hier wel een stuk dieper en na een paar eindjes zwemmen kom ik kleine kwallen tegen. Niet diegene die je in nederland wel eens op het strand ziet die kleine balletjes maar echte kwallen met die lijntjes er al aan. Tijd om terug te gaan. Snel weer door al dat vieze zeewier terug naar mn spullen.

Bij mn spullen aangekomen snel weer opdrogen en weer zonnebrand op. Terug naar de fiets en weer verder. Backpack weer op de rug en gaan.

Na nog een lang stuk gefietst te hebben begin ik moe te worden van alles wat ik gedaan heb. Fietsen, zwemmen, snorkelen nog meer fietsen en aangezien ik hiervoor al veel gewerkt heb is het tijd voor wat rust. Een klein stukje verder is een vuurtoren die midden op het eiland staat. Ik fiets daar naartoe. Nog wel eerst een stuk omhoog fietsen. Dit eiland heeft veel heuvels en af en toe heb ik het gevoel dat ik door de duinen fiets maar dan echt alleen maar naar boven fiets en dat naar beneden gaan komt maar niet.

Aangekomen bij de vuurtoren kan ik natuurlijk omhoog gaan. Maar dat kost dan wel weer 8 dollar. En wie was er natuurlijk vergeten te pinnen. Dan maar niet omhoog en vanaf deze hoogte genieten van het uizicht en snel even wat drinken en ja weer insmeren met zonnebrand. Nog even kletsen met een vrijwilliger die daar dus iedere dag op dat eiland mag genieten van het uitzicht en kan kletsen met mensen. Helaas wordt hij er niet voor betaald anders had ik mezelf ook wel aangemeld.

Na te hebben genoten van het uitzicht en even te zijn uitgerust van al het fietsen terug naar het dorpje en nu echt inchecken. Het is ondertussen al 4 uur en besluit om het hostel te gaan opzoeken en daar even lekker te gaan douchen. In de kamer aangekomen staan er 5 stapelbedden en ik maak snel mn bed op. Er zijn geen andere lakens maar 1 pakket. Het ziet ernaar uit dat ik hier alleen slaap vanavond in mijn kamer met 10 bedden. Dat is dan wel weer teleurstellend sinds ik me er wel op had verheugd om even met iemand te kunnen kletsen en te luisteren naar wat er nog meer te doen is op dit eiland.

Na een snelle douche wat spullen achterlaten in de kamer en weer terug fietsen naar het dorpje. Hier maar even wat eten. En ach ik ben toch alleen laten we ook maar aan de drank gaan. Snel nog m’n telefoon checken en een spelletje doen en later terug naar de kamer en toch maar vroeg te bed.
De 2e dag in Rotto island word ik vroeg wakker. 7 uur ’s ochtends en ik wilde uitslapen.. maar ja aangezien ik mijn rug zelf niet kan insmeren ben ik gister toch aardig verbrand. Dus slapen ging niet echt lekker. Gelukkig had ik een luchtig vest mee die ik op de fiets aan kon doen zodat mijn schouders niet nog meer verbranden. Eerst even snel uitchecken dan heb ik dat maar gehad. Op de fiets op naar west end. Een 11 kilometer en 2 uur durende fietstocht. Af en toe lijkt het wel of ik in de duinen fiets. Alleen dan wel omhoog en weer omlaag in plaats van eerst een stuk rechtdoor en dan 3 heuvels.

Van horen zeggen gehoord dat west end een mooi uitkijkpunt is. Uiteindelijk kom ik daar rond 10 uur aan. Inderdaad prachtig uitzicht en een mooi wit strand. Helemaal leeg en het water is helder. Maar nee vandaag ga ik niet zwemmen of snorkelen. Gister genoeg verbrand dus even lekker zitten en genieten van het uitzicht. Er zijn niet zo veel mensen op dit punt dus de zee hoor je goed en de meeuwen die zijn lekker stil.

Op de weg terug naar het dorpje, zie ik dan toch echt mijn eerste quokker. (als je het zo schrijft). Een soort muisachtige die even groot is als een konijn en springt als een kangaroe. Heel apart. Als ik mijn hand naar beneden hou komt hij op me af en kan ik hem aaien. Heel zacht maar toch wel voorzichtig. Stilletjes blijft hij zitten alsof er niks gebeurd. Weer even genieten van deze kleine (wilde) beestjes en lekker in de schadus zitten onder de bomen. Wat eigenlijk amper bomen zijn want het zijn alleen maar een hoop takken aan elkaar vast zittend.

De rest van de middag lekker ijsjes eten en rustig aan alle mensen die voorbijkomen bekijken. De terugweg op de ferry is een stuk langer dan op de heenweg maar eenmaal thuis kan ik pas zien hoe erg ik verbrand ben. De volgende dag gelijk weer aan het werk en na het werk aftersun kopen. Werk is om half 3 klaar dus alle tijd om te zoeken waar ik aftersun koop. Toch handig in een winkelcentrum werken .

Al met al 2 heerlijke dagen gehad en lekker genoten. Mag ook wel na zo veel dagen werken. Wat nu dus weer gaat beginnen.